Aku benci kerja aku. Urghh! Kalau bukan kerana aku jatuh kerusi sampai 'patah' tangan sehari selepas aku gi interview kat Papa John, mesti aku tak perlu kerja disitu. AKU BENCI JADI CASHIER. Aku tak nak jadi cashier lagi untuk selama-lamanya seumur hidup aku! Aku bekerja di Petronas Stesyen Sri Laris. Alah~ senang cerita, Petronas sebelah Giant Klang. Aku benci betul kerja kat situ. Dah lah GAJI rendah, lagi nak potong gaji pula kalau SHORT. Sejak kerja situ, aku jadi benci gila-gila dengan perkataan SHORT. Tapi staf-staf kat situ, BUDUH-buduh semuanya. Asyik dok sebut perkataan itu. Frust aku. Benci betul. Rabu lepas, selepas kami dihujani customer… kami dapat berehat seketika. Waktu itu, aku sedang menunggu change dari Kak Ida. Lalu, Kak Ayisyah, atau aku lebih suka panggil dia perempuan mengandung, dia check kaunter aku. Kemudian, dia mula berceramah seperti biasa. Bla, bla, bla, duit seringgit banyak. Bla, bla, bla, bagi customer seringgit-seringgit. Bla, bla, bla, campur-c...
The big BOSS. Inilah AYAH ku. Nama : Mohd Johari. Profile : Kawan2 beliau memanggil beliau, JOE. Beliau juga di kenali sebagai HANG JEBAT. Bukan sebab beliau pandai bersilat, tapi karena rupanya yang ade rupe macam NORDIN AHMAD yang belakon dalam citer HANG JEBAT SI PENDURHAKA. Heheh! Mase kecik2 dulu, pakcik2 ku sume tipu kitorang. Naseb baek kitorang x percaya. (sebenarnya, kitorang x pecaya sebab... 'ayah kitorang ade kat dalam bilik tengah tido! Mana mungkin dia ade kat dalam TV tuh!' ) kih3, buduh nyer kite mase kecik2 dulu. The QUEEN. Ini Ummi. Nama : Nordinah. Profile : Oleh kerana beliau ni suri rumah jadi, xde lah femes sangat. Hak3! Xde lah! Jangan maen2 woo~! Beliau ini adalah setiausaha persatuan Tropica Apartment. (jiran ku PANAS kerana ini) hua3! Simpati aku terhadap jiran ku. Seorang yang bercita-cita tinggi. Sentiasa ada backup plan. Bagus3! NO.1 momma! The PRETTY belendir one! This is my sista! Nama : Maryam Sakinah. Profile : No comment, No comment, No comment...
I tend to forget things that make me upset. I don't want to remember things that can make me dull. It works. Fine. At first. But when things get hard, or as time fly by it came hunting me back. Yes, I don't remember what makes me upset. However it does not make me not upset to a person who causes it. & what makes it become more frustrating? I don't have an explaination to my feeling (sad/dissapointed/anger) towards a person & that makes me feel bad about myself. So as I sit alone, wondering why I feel such, then only I recalled things, issues that I erase/ignore. Then it makes me feel slighly better. But. I. Need. More. I need to solve it. Not just knowing. I need the apology I never get. I need to sooth this anger. I need to forgive, but to forgive I need an apology. A simple "sorry for ......(things said & done)" would be enough. I need it. I freakin' need it because without it, my brain would have forget but not my heart. But it was 5 years ago....
Comments
Post a Comment